Οι βραχογραφίες που αρχίζουν με την εμφάνιση του homo sapiens είναι ουσιαστικά η γραφή της προιστορικής εποχής. Όπως φαίνεται σ’αυτές τις βραχογραφίες οι ανησυχίες και οι επιδιώξεις του ανθρώπου δεν έχουν αλλάξει και πολύ. Αυτή η προιστορική τέχνη- γλώσσα επικεντρώνεται στην σεξουαλικότητα, την διατροφή, την ιδιοκτησία και το χρόνο.
Φαντάζομαι τον πρώτο άνθρωπο που κατασκεύασε ένα χρηστικό αντικείμενο ένα τόξο ή έναν πέλεκυ ή μια φορεσιά από δέρμα ζώου και το φθόνο αυτό που θα προκάλεσε στους άλλους που θα του έστησαν φονική ενέδρα για να του το πάρουν.
Η λεγόμενη μαύρη Παρασκευή όπου άνθρωποι ορμούν στα πολυκαταστήματα για να προλάβουν να αρπάξουν τα επιθυμητά προιόντα τα οποία πολλές φορές τα διεκδικούν βίαια από άλλους, είναι μια εικόνα που δεν απέχει πολύ από την προηγούμενη προιστορική. Και βέβαια σε αυτή την κατάσταση συνεπικουρούν και οι διαφημίσεις που αφυπνίζουν και θρέφουν τον φθόνο για εκείνο που κατέχει ο άλλος.
Ο άνθρωπος μοχθούσε και μοχθεί να ικανοποιήσει επιθυμίες και όλος αυτός ο διαρκής αγώνας και ανταγωνισμός τον εξουθενώνει και τον αρρωσταίνει και τον κάνει δεσμώτη και δούλο των επιθυμιών του. Γιατί η επιθυμία όταν δεν ικανοποιείται προκαλεί συνεχιζόμενο πόνο αλλά και όταν εκπληρωθεί δίνει μια βραχυπρόθεσμη και φευγαλέα ευχαρίστηση.
