Ο Επίκουρος διακήρυξε ότι απ’όλα τα μέσα που επινόησε η σοφία για την επίτευξη της ευτυχίας κανένα δεν είναι μεγαλύτερο, κανένα δεν είναι πιο καρποφόρο και κανένα πιο απολαυστικό από την φιλία.
Και ο Κικέρων γράφει « Μια μοναχική ζωή χωρίς φίλους μπορεί να περιζώνεται από κρυφούς κινδύνους και απειλές. Επομένως η ίδια η λογική επιβάλλει την απόκτηση φίλων, η οποία προσφέρει σιγουριά και γερά ριζωμένη ελπίδα ότι θα αποκομίζουμε ευχαρίστηση. Κι όπως ακριβώς το μίσος, η ζήλεια και η περιφρόνηση αποτελούν εμπόδια για την ηδονή, έτσι και η φιλία είναι ο πιο αξιόπιστος φύλακας μα και επίσης δημιουργός ηδονής τόσο για τους φίλους μας όσο και για εμάς τους ίδιους. Χωρίς φιλία είναι αδύνατον να διασφαλιστεί η αδιατάραχτη ικανοποίηση στη ζωή και εξ ίσου αδύνατο να συντηρήσουμε την ίδια την φιλία αν δεν αγαπάμε τους φίλους μας όσο και τον εαυτό μας».
Φιλία
Κάθε άνθρωπος έχει ένα εσωτερικό κήπο. Κάποιοι άνθρωποι τον παραμελούν, δεν τον φροντίζουν με αποτέλεσμα τα φυτά και τα λουλούδια να λιμοκτονούν από έλλειψη φροντίδας και στοργής. Κάποιοι καλλιεργούν μόνο αγκαθωτούς κάκτους. Σε κάποιους ο κήπος τους μοιάζει με έρημο. Και κάποιοι άλλοι τον αγαπούν και τον φροντίζουν καθημερινά μ ε αποτέλεσμα ο κήπος τους να είναι ανθισμένος και ευωδιαστός.
Αυτός ο κήπος που διαμορφώνει κάποιος μέσα του αναγγέλλει και εκείνο που θέλει στη ζωή του και ποιους ανθρώπους θέλει για φίλους.
