Συνάνθρωποι μας που έχουν βιώσει την κόλαση, μέσα απο τον πόλεμο, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις χημικές εξαρτήσεις, ή βιώνουν ανίατες ασθένειες, μας διαβεβαιώνουν οτι το μόνο σημαντικό στη ζωή είναι η αγάπη που έχουμε δώσει και έχουμε πάρει. Αυτή η ροή αγάπης είναι που δίνει αξία στη ζωή.
Μελετώντας τις διαφημίσεις αντιλαμβανόμαστε ξεκάθαρα τη προσπάθεια των εμπορικών εταιρειών να αλλοιώσουν αυτή την αξία, να την υποβαθμίσουν, δελεάζοντάς μας με ένα σωρό υποκατάστατα της αγάπης. Ίσως η διαφήμιση είναι η πιο ύπουλα οργανωμένη χειραγώγηση μας.
Το 100 μ.Χ. σε μια πόλη της Ασίας, στη μέση της κεντρικής αγοράς κτίστηκε ένα πέτρινο τείχος πάνω στο οποίο χαραχτήκαν οδηγίες για τους καταναλωτές, που τους υπενθύμιζαν την αξία της φιλίας και της αγάπης και τους απέτρεπαν να αγοράζουν περιττά και άχρηστα πράγματα. Αντιθέτως τους προέτρεπαν να κατανοήσουν τις πραγματικές τους ανάγκες. Δεν γνωρίζουμε βέβαια πόσο επηρέασε η «αντιδιαφήμιση» αυτή τους καταναλωτές της εποχής εκείνης (ερείπια της οποίας σώζονται). Θα είχε όμως ενδιαφέρον να τοποθετήσουμε και εμείς σήμερα μια τέτοια αντιδιαφήμιση σε κάθε πόλη και να υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας τι υποκαθιστούν κάθε φορά οι αγορές μας. Ένα μάλλινο πανωφόρι την ανάγκη μας για μια ζεστή αγκαλιά, ένα αυτοκίνητο την ανάγκη μας για ελευθερία, μια ταινία ερωτικού περιεχομένου την ανάγκη μας για τρυφερότητα, μια μπανιέρα με υδρομασάζ την ανάγκη μας για γαλήνη. Ο κατάλογος είναι μακρύς, συμπληρώστε….
