Η θρησκεία ως κρυψώνα

Η θρησκεία ως κρυψώνα

Πολύ συχνά διαβάζουμε στις ειδήσεις για περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών από κληρικούς. Δεκάδες χιλιάδες παιδιά κακοποιούνται, πρόσφατα στην Ισπανία έρευνα κοινοβουλευτική αποκάλυψε οτι 200000 παιδιά έχουν κακοποιηθεί από παιδόφιλους κληρικούς της καθολικής εκκλησίας. Τα εγκλήματα αυτά οι εκκλησίες φροντίζουν να τα συγκαλύπτουν.
Αυτή η βάναυση κακοποίηση παιδιών δεν είναι μόνο σύγχρονη πάντα συνέβαινε στους εκκλησιαστικούς χώρους.
Ο ιερέας Λίβυος έχει πει ” όποιος πάει στη εκκλησία δεν σημαίνει οτι είναι άνθρωπος του Θεού, μπορεί να σημαίνει το εντελώς αντίθετο, η θρησκεία δηλαδή να είναι η μεγάλη του κρυψώνα ,το μεγάλο του ψέμα απέναντι στον εαυτό του , στην κοινωνία και στον Θεό ”
Δυτικός πολιτισμός και υποτίμηση του σώματος
Βασικό στοιχείο του δυτικού πολιτισμού του επιρρεασμένου από την πλατωνική “φιλοσοφία” είναι η υποτίμηση του σώματος.
Το σώμα σύμφωνα με τον Πλάτωνα είναι η φυλακή της ψυχής, δηλαδή εμπόδιο της ψυχής που την κρατάει αφανή. Στο σύγγραμμα του ” Φαίδων” ο Πλάτωνας υποβιβάζει την σωματική υπόσταση του ανθρώπου και υποστηρίζει οτι ο ρόλος την φιλοσοφίας είναι να λύσει την ανθρώπινη ψυχή από τα δεσμά του σώματος και η ανθρώπινη περιπέτεια νοείται ως αγώνας της θεικής ψυχής να επιβληθεί πάνω στο γήινο σώμα.
Η επιρροή της πλατωνικής σκέψης ήταν καθοριστική και στο χώρο της εκκλησίας,όπου η ερωτική ένωση θεωρήθηκε κάτι αντιπνευματικό και βρώμικο.
Βέβαια στην αρχαία ελληνική σκέψη υπάρχει και η αντίθετη θέση η οποία υποστήριζε οτιο έρωτας των σωμάτων έχει θεμέλια στη βιολογική κατασκευή και λειτουργία του ανθρώπινου σώματος, είναι η έλξη και η αναζήτηση του άλλου σώματος υπό διπλό περιεχόμενο σωματικό και πνευματικό, ο έρως είναι και η αναζήτηση του άλλου για την ανανέωση της ζωήςκαι την πνευματική, ψυχολογική ένωση και επικοινωνία.
Ο φιλόσοφος Σπινόζα έθεσε το σώμα στο κέντρο του φιλοσοφικού του στοχασμού, υποστηρίζει οτι τα πάντα είναι εμψυχωμένα,τα πάντα στη φύση είναι ζωντανά και έμψυχα, το σώμα είναι έμψυχο, κάνει ουσιαστικά μια ρήξη και θεωρεί οτι ηθική είναι ένας στοχασμός γιατο σώμα.

Η έξαρση της παιδοφιλίας στους εκκλησιαστικούς χώρους όλων των δογμάτων έχει σχέσει με τον φόβο των ανθρώπων να αγαπήσουν καθώς θεωρούν τον έρωτα αντιπνευματικό,γι’αυτόυπάρχει η αγαμία των κληρικώνκαι των επισκόπων, γι’αυτό υπάρχουν τα μοναστήρια και οι ερημίτες μοναχοί.
Όταν κάποιος όλη του τη ζωή προσπαθεί να αποφύγει κάτι πολύ σημαντικό μέσα του και ζει με φόβο και ουσιαστικά τρέφει εσωτερικές πληγές, αυτό το καταπιεσμένο κομμάτι του τελικά θα βγεί στη επιφάνεια με τέτοια ένταση που θα ταρακουνήσει τα τείχη που έχει χτίσει για να προστατευτεί από την απατηλή εσωτερική του γαλήνη κάνοντας κάποιες φορές αποτρόπαιες πράξεις.

YOU MAY ALSO LIKE