Ως ανθρωπότητα περάσαμε από πολλά πολιτισμικά στάδια, για αιώνες η ιστορία του ανθρώπου εκτυλίχθηκε στους απέραντους αγρούς, τα δάση και τα βουνά από τον πολιτισμό του λίθου, του πηλού, του ξύλου, του καλαμιού, του γυαλιού, του μετάλλου, του μπετόν σήμερα έχουμε φθάσει στον πολιτισμό του πλαστικού. Ο πολιτισμός του πλαστικού δείχνει ότι έχουμε αποκοπεί από τη φύση και το φυσικό μας περιβάλλον και έχουμε λησμονήσει την σημασία του φυσικού ήχου.
Το ηχητικό μας τοπίο σήμερα στις πόλεις είναι κυρίως κατασκευασμένο, η ηχορύπανση είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που επηρεάζει την ποιότητα της ζωής μας.
Το ηχοτοπίο της φύσης σε αντίθεση με το ηχοτοπίο της πόλης επιτρέπει να ακούγονται όλοι οι ήχοι, κάθε ήχος και θόρυβος έχει τη θέση του και δεν κυριαρχεί πάνω σε κανέναν άλλο φυσικό ήχο, όλοι οι ήχοι συνυπάρχουν σε αρμονία γι’αυτό και δεν μας προκαλούν ενόχληση αντίθετα μας χαλαρώνουν.
Σήμερα το να τσουγκρίζουμε τα γυάλινα ποτήρια και να ανταλλάσσουμε ευχές είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο γιατί είναι υγιεινή η χρήση του γυαλιού από τη χρήση του πλαστικού αλλά γιατί μας υπενθυμίζει το φυσικό τρόπο ζωής από τον οποίο απομακρυνόμαστε.
