Η αντίληψη για τη αιώνια σύγκρουση ανάμεσα στο καλό και το κακό είναι βαθιά ριζωμένη στις κουλτούρες όλων των λαών.
Έχουμε διαιρέσει τον κόσμο στα δύο, ο ένας κόσμος είναι αυτός που δεν αξίζει να υπάρχει και είναι βίαιος, καταστροφικός , μοχθηρός και ο άλλος κόσμος είναι αυτός που αξίζει να υπάρχει και είναι καλοσύνη αγάπη ειρήνη.
Αυτή η σύγκρουση καλού και κακού δεν υπάρχει στην υπόλοιπη φύση, υπάρχει μόνο στην κοινωνία των ανθρώπων
Υπάρχει κακό ή είναι ο ανθρώπινος τρόπος κατανόησης του κόσμου; Πως δημιουργείται αυτό που ονομάζουμε κακό; μήπως όταν κατασκευάζουμε και υπερασπιζόμαστε ψέματα; μήπως όταν απουσιάζει η αλήθεια; Μήπως το κακό είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα;
Όλη η βία και οι πόλεμοι που είναι σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή μήπως έχουν σχέση με κατασκευασμένα ψέματα που κάποιοι άνθρωποι τα έχουν μεταμφιέσει σε αλήθεια;
Καθώς διάβαζα τις ανατριχιαστικές ειδήσεις για τον αποκεφαλισμό του 16χρονου στην Σαουδική Αραβία επειδή έκανε χρήση μιας εφαρμογής του διαδικτύου, την φυλάκιση μιας Ιρανής δικηγόρου επειδή υπερασπίστηκε το δικαίωμα των γυναικών να κυκλοφορούν χωρίς μαντήλα , τις βίαιες καταστολές διαδηλώσεων , σκέφτηκα ότι όλη αυτή η βία σε κάθε περίπτωση ουσιαστικά υπερασπίζεται ένα ψέμα, επιβάλλει ένα ψέμα, επενδύει σε ένα ψέμα. Το ψέμα αυτό γίνεται πανίσχυρο , γίνεται συλλογικό ψέμα, γίνεται μια ακλόνητη πίστη που γίνεται μια φυλακή. Κάθε ψέμα κάθε ακλόνητη πίστη είναι και ένα τούβλο αυτής της φυλακής που δημιουργεί το κακό.
Το να αμφισβητούμε κυρίαρχες αντιλήψεις δεν είναι πάντα εύκολο, το να εγκαταλείπουμε ασφαλείς και βολικές ερμηνείες για τη ζωή είναι απελευθερωτικό. Αυτό εννοούσε και ο Χριστός όταν έλεγε η αλήθεια θα σας απελευθερώσει.
