Σύμφωνα με ανακοίνωση Βρετανών ερευνητών που ισχυρίζονται ότι ξεκλείδωσαν μυστικά του εγκεφάλου, σε μια δεκαετία θα υπάρχει το χάπι που θα σβήνει τις «κακές» μνήμες. Ένα χαπάκι λοιπόν θα «σβήνει» τη ζωή μας, τόσο απλά.
Τα τελευταία χρόνια που πηγαίνω σε κηδείες μου κάνει εντύπωση ότι οι πενθούντες δεν θρηνούν όπως γινόταν παλαιότερα. Νιώθω ότι υπάρχει μεγάλη αυτοσυγκράτηση και καταπίεση της θλίψης. Η κοινωνία σήμερα φαίνεται ότι δεν αντέχει την έκφραση της λύπης, δεν θέλει να νιώθει, δεν θέλει να βλέπει και να ακούει θρήνους. Ζούμε αφύσικα. Και έρχεται στην συνεχεία η επιστήμη και σου λέει, «ωραία δεν θέλεις να θυμάσαι, δεν θέλεις να πονάς, πάρε το χαπάκι σου και καθάρισες μ’όλα αυτά τα δυσάρεστα». Τι ωραία ψευδαίσθηση.
Μα γίνεται να αποφύγεις τη ζωή; Αν δεν περάσεις μέσα από τη οδύνη πως θα εξελιχθείς και θα ωριμάσεις; Μέσα από τις δυσκολίες και τις οδύνες μαθαίνουμε, γινόμαστε δυνατότεροι και σοφότεροι. Και όπως γράφουν οι αρχαίοι φιλόσοφοι η ζωή είναι ένα ποτάμι, τίποτα δεν είναι μόνιμο και σταθερό, έτσι και η θλίψη έρχεται και φεύγει.
Ευχαριστώ τη ζωή γιατί τίποτα δεν μου ήταν εύκολο.
Σ. Φρόυντ
