Νάτος πετιέται

Νάτος πετιέται
“παιδί είχα πολύ τρελές ιδέες.Ήθελα να πετάξω σαν πουλί.Σκαρφάλωνα λοιπόν στα δέντρα και ορμούσα στον αέρα και τελικά έσπαγα τα μούτρα μου.Αλλά δεν το έβαζα κάτω,γιατί ήμουν σίγουρος οτι μπορούσα να το καταφέρω” Μίκης Θεοδωράκης
” τα μεγαλύτερα έργα μου τα έγραψα σε δύσκολα χρόνια,στην Μακρόνησο όπου ήμουν εξόριστος, μου κατάσχεσαν τις συνθέσεις μου αλλά τις είχα κρατήσει στην μνήμη μου και μπόρεσα να τις ανασυνθέσω αργότερα”
Η ανθρώπινη δημιουργικότητα στηρίζεται πάνω σε οράματα στις ιδέες της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της πνευματικότητας,όλα αυτά ενέπνευσαν τον Έλληνα Μίκη και ταυτόχρονα οικουμενικό μουσικοσυνθέτη του οποίου η μουσική του έδωσε φτερά διάπλατα ανοιχτά για να πετάξει μακριά και να κατακτήσει η τέχνη του την οικουμένη καθώς διατρέχει όλους τους πολιτισμούς και κάθε λαό. Αυτό το πεισματάρικο παιδί που πίστευε οτι μπορούσε να πετάξει τελικά τα κατάφερε.
Η μουσική του Μίκη είναι άχρονη, πάντα θα αναπνέουμε και θα εμπνεόμαστε από αυτή, θα παίζει μέσα μας , θα ζει μέσα σε όλους μαςκαι στην αιωνιότητα γιατί κρύβει μέσα της τα αισθήματα όλης της ανθρωπότητας ,κάθε ήχος της είναι ένας ύμνος στη ζωή.
Απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του “…..ξαφνικά έγινε φασαρία, μερικοί ρώτησαν τι συμβαίνει, τότε μέσα από το πλήθος ξεπηδησε ο ποιητής Μαγιακόφσκι και με βροντώδη φωνή και ορθάνοιχτα μάτια μου είπε “ω πρίγκηπα των Κρίνων
που μας ήρθες με τα φτερά
του Αρχάγγελου Μιχαήλ
μέσα σε τόσα πρόσωπα ιστορικά
μόνο εσένα αναγνωρίζω
γι’αυτό μόνο σε σένα θα μιλήσω
για να σου πω τον λόγο τούτο
Μονάχα αυτός που έκλαψε
βλέποντας την κόκκινη δύση του ήλιου
έχει θέση μέσα στα όνειρα του κόσμου”
και μετά πήδησε και τρέχοντας ήρθε και με αγκάλιασε.
” η μουσική είναι η ζωή μου ,όλη η ζωή μου σε όλες τις λεπτομέρειες, πως να μιλήσεις για το δέντρο αν δεν μιλήσεις για το χώμα, τη μάνα γη. Τη μάνα ζωή ετσι λοιπόν σας μίλησα ,για την μάνα ζωή μου”Μίκης Θεοδωράκης