Το πνεύμα της γιορτής. Συνέντευξη με τον Παναγιώτη Λάλεζα

λαλεζ

Τραγουδώ από παιδάκι ! Με ενθάρρυνε ο πατέρας μου που κι αυτός τραγουδούσε ερασιτεχνικά και μεγαλώνοντας είδα ότι είχα έφεση και μάθαινα εύκολα. Άλλα και σήμερα μετά από τριάντα και χρόνια δεν μ’ αρέσει ο όρος τραγουδιστής γιατί νομίζω πως παραπέμπει σε πίστες και λουλούδια, ενώ εγώ επέλεξα βίο “καλογεριστικο”Το δημοτικό τραγούδι είναι τραγουδι του λαού. Οταν γράφτηκε απο τους ανώνυμους ποιητές και συνθέτες δεν ειχε σκοπό την επιτυχία και τις εισπράξεις οπως γίνεται σημερα και εξυμνούσε τη λεβεντιά, τον ερωτα, τα κατορθώματα των ηρώων και το πιο σημαντικό  ειχε ήθος! Ακούγοντας αυτη τη μουσική θεωρώ πως ο άνθρωπος γίνεται καλύτερος! Για αυτο το επέλεξα. Έζησα την αγάπη του κόσμου απ´ τα πρώτα χρονια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας. Απο τα δέκα μου χρονια έγινα γνωστός στο πανελλήνιο απο τα τοτε μοναδικά κανάλια της ΕΡΤ και ετσι άρχισε και η επαγγελματική μου δραστηριότητα στα πανηγύρια . Οι πίκρες μνήμες ειναι το ωράριο (μεχρι το πρωί ) , ο κακός ήχος και τα ευτράπελα . Η αληθεια που κρύβει στο στίχο του και τα διαχρονικά μηνύματα που περνά για το σωστό , το δίκαιο , το καλο . Επισης, ειναι  άρρητα συνδεδεμένο με τους αγώνες για τη λευτεριά μας ως έθνος. Δυστυχώς όπου μπαίνει το κέρδος ,αλλοτριώνονται τα ήθη. Αυτο δεν ειναι τωρα. Και προπολεμικά , έφερναν για τον εορτασμό των πολιούχων Αγίων στα γνωστά πανηγύρια, συγκροτήματα  Έξ ‘ Αθηνων “. Φίρμες της εποχής όπως τη Ροζα Εσκενάζυ, τη Ριτα Αμπατζή, τον Παπασιδέρη που ηταν ολοι τους γνωστοί απο τη δισκογραφία και τα γραμμόφωνα και στον επαρχιώτη κόσμο φανταζαν . Ετςι , άφησαν στην ακρη το τοπικό ρεπερτόριο και τους ντόπιους μουσικους. Σημερα γίνονται κάποιες προσπάθειες αλλα πρεπει να είμαστε επιφυλακτικοί γιατι κάποιοι καπηλεύονται τον όρο ” παραδοσιακό τραγουδι . Τους συναντάμε στο Μέγαρο μουσικής , στο Ηρώδειο ως σωτήρες αυτής της μουσικής και ειναι επιφανειακοι , ρηχοι γλυκεροί και αποστειρωμένοι….Στην περίπτωση του δημοτικού τραγουδιού η προσωπικότητα του κάθε ερμηνευτή , η χροιά της φωνής του και η μουσική παιδεία του θα αποτρέψει τυχόν αλλοιωςεις και θα διατηρηςει τον γνηςιο του χαρακτήρα . Φανταςτειτε έναν συντηρητή τέχνης μπροστά σ’ έναν ανεκτίμητο πίνακα που καλείται να διορθώσει μικρές βλάβες που εχει υποςτει απο το περαςμα του χρόνου . Κυριως το ηρωικό δημοτικό τραγουδι . Ο νους μου φτερουγίζει σαν παιδί και ταξιδεύει πίσω στο χρονο στις μάχες και στα κατορθώματα των ηρώων , θαυμάζοντας απο αυτη την εποχή το πειςμα και την εμμονή των άνθρωπων να κρατηςουν τα Ιερα και τα οςια του έθνους κατι που στις μερες μας εχει εκλείψει απ’ τον νεοέλληνα . Μ ‘ αυτη τη μουσική ταξιδεύω .Θα ηθελα να συνεργαστώ με την Ελένη Βιτάλη και να τραγουδήσουμε μαζι δημοτικά τραγούδια μιας και εκείνη προέρχεται απο οικογένεια παραδοσιακών μουσικών .

-Τον Νοέμβριο φεύγω για μια συναυλία στο Μιλανο με την Αρετή Κετιμε και απο εκει παω Αμερική να τραγουδησω στο Σακραμέντο και την Βοστώνη για τους απόδημους . Εδω και δέκα χρονια βρίσκομαι στην εκπαίδευση . Ήμουν δυο χρονια στο ΤΕΙ Ηπείρου ως καθηγητής τραγουδιού , εδω και πεντε χρονια  δημιούργησα το εργαστήρι παραδοσιακής μουσικής στην αρχαια κορινθο όπου διδάσκω τραγουδι , λαουτο και κλαρίνο. Το εργαστήρι σημερα φιλοξενείται στη Σχολη της εθνικής μουσικής του Σιμωνα Καρα στην Αθήνα , στο λύκειο Ελληνίδων Κιατου , στον ” Ηγεχορο ” Κερατεας και στον ” Μεγα Αλέξανδρο ” Βραχατιου.

  1. Ποια ειναι τα σχεδια σας για το μέλλον;

– Να ταξιδέψω στα πέρατα της γης και να τόνωση το ηθικό του έλληνα μεσα απο το δημοτικό τραγουδι και να συνεχίσω την δισκογραφία αφήνοντας τη ως παρακαταθήκη στους νεότερους.

Σας ευχαριστω απο καρδιάς

YOU MAY ALSO LIKE

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *