Όλο και πιο συχνά ακούμε να γίνεται λόγος για τις αισθητικές επεμβάσεις. Ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων καταφεύγει στο νυστέρι του πλαστικού χειρουργού. Ήδη από την εφηβική ηλικία πολλά κορίτσια ονειρεύονται την στιγμή που θα κάνουν αυξητική στήθους. Αρκετές φορές οι γονείς κάνουν ένα τέτοιο «δωράκι» στις κόρες τους. Από που πηγάζει όλη αυτή η υστερία; Νομίζω από την σύγκριση. Συγκρίνουμε συνεχώς. Συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους. Συγκρίνουμε ένα δάσος με ένα άλλο, ένα λιβάδι με ένα άλλο, ένα βουνό με ένα άλλο, μια γεύση με μία άλλη, Συνέχεια συγκρίνουμε, αδιάκοπα. Και όταν συγκρίνουμε είναι σαν να μην βλέπουμε στην πραγματικότητα αυτό που έχουμε μπροστά μας. Για να κοιτάξω πραγματικά κάποιον, δεν πρέπει να τον συγκρίνω με κάποιον άλλο. Και όταν κοιτάζω χωρίς σύγκριση, κατανοώ δεν κρίνω. Τα βλέπω όλα με καινούργιο μάτι.
