Θυμός 1
Τι καταιγίδα κι’ αυτή. Από πολύ μικρά παιδιά μια λεξούλα ακούγαμε συχνά «Μη». Αυτό το «Μη» υπάρχει μέσα μας, πότε μεγαλώνει, πότε μικραίνει. Πολλές φορές μας ταλαιπωρεί, μας καταπιέζει και τελικά μας γίνεται πρόβλημα. Στην δική μας παράδοση υπάρχει η παρότρυνση για έλεγχο των συναισθημάτων μας, κυρίως του θυμού, συχνά λέμε μη φωνάζεις, μην θυμώνεις, μη βρίζεις. Η παράδοση της ανατολής έχει πιο υγιή στάση απέναντι στο θυμό, δεν λέει «μη θυμώνεις», λέει «παρατήρησε τον θυμό σου, μεταμόρφωσε τον θυμό σου, μην τον πετάς πάνω στους άλλους». Πολύ έξυπνα κάποιος ανατολίτης στοχαστής παρατήρησε το εξής: «Ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι χωρισμένη σε δύο τύπους ανθρώπων, τους θλιμμένους και τους θυμωμένους. Οι θλιμμένοι είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν να βρουν κάποιον για να θυμώσουν μαζί τους, η λύπη τους είναι θυμός».
