Σε μια τηλεοπτική εκπομπή έδωσε συνέντευξη ένας εργάτης στην καθαριότητα του δήμου Αθηναίων. Είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον όταν άρχισε να απαριθμεί τι εύρισκε στους κάδους σε καθημερινή βάση. Ζωντανά κουτάβια, γατάκια, βιβλία, πάμπολλα αχρησιμοποίητα τρόφιμα και ρούχα, παιδικά παιχνίδια, αγιογραφίες, μεγάλες ποσότητες άρτου και ωμών κρεάτων. Ο σκουπιδοτενεκές μας είναι αδιάψευστος μάρτυρας του ποιοι πραγματικά είμαστε. Είναι ένα ψυχογράφημα της κοινωνίας μας. Στην ουσία πετάμε ενοχές, ανικανοποίητες επιθυμίες, απωθημένα, φόβους, αδυναμίες. απογοητεύσεις και ασυνείδητα το παρελθόν και το μέλλον μας. Η ευκολία μας να πετάμε είναι η δυσκολία μας να διαχειριστούμε τη ζωή μας ,τις πραγματικές μας ανάγκες.
