Εσύ νομίζεις ότι ξέρεις
Αυτοί νομίζουν ότι ξέρουν
Πριν από αρκετά χρόνια πέθανε ο άνδρας μιας γειτόνισσας μου και πήγα στην κηδεία, η χήρα σπάραξε στο κλάμα, επειδή ήταν πολύ εξαντλημένη προσφέρθηκα να την πάω σπίτι της με το αυτοκίνητο μου. Στη διαδρομή μου εκμυστηρεύτηκε ότι δεν έκλαιγε για τον άνδρα της αλλά για τα τόσα χρόνια που χαράμισε μαζί του.
« αχ, παιδάκι μου, χαράμισα τα καλύτερα χρόνια μου μαζί του» μου είπε με αναστεναγμό.
Επίσης μια άλλη προσφιλής ατάκα είναι « όλοι οι άνδρες είναι τα ίδια γουρούνια» (εδώ την ακούνε και τα καψερά τα γουρουνάκια), «όλες οι γυναίκες είναι ίδιες», όπως επίσης και το χιλιοειπωμένο « μια γυναίκα με κατέστρεψε», « αυτός ο άνδρας ήταν η καταστροφή μου», « με τελείωσε». Άλλωστε υπάρχει και μια μεγάλη ανθολογία καψουροκαστροφικών λαικών ασμάτων.
Πόσο εύκολα λοιπόν μπορεί να βρεθεί ο φταίχτης και συμπτωματικά είναι πάντα ο άλλος.
Τι βολική τακτοποίηση, πόσο αριστοτεχνικά μπορεί κάποιος να ξεγλιστρήσει από τον εαυτό του.
Και αυτή η « τακτοποίηση» σημαίνει ότι συνεχώς συσσωρεύονται και αποθηκεύονται μέσα μας απογοητεύσεις, προδοσίες, απορρίψεις, αποτυχίες , καταστροφές. Είναι σαν να αποθηκεύει κάποιος μέσα στο σπίτι του συνεχώς σκουπίδια τα οποία κάθε τόσο τα ψεκάζει με αρωματικό σπρέυ για να δίωξει τη δυσωδία τους, ακριβώς το ίδιο κάνει και ο νους, λειτουργεί σαν σπρέυ αναισθητικό στην προσπάθεια του να μας προστατεύσει απ’όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Και τι γίνεται όλο αυτό το σκουπιδαριό;
Ένας συμπαγής τοίχος φοβικών πεποιθήσεων που καταλήγουν σε αφορισμούς
Οι γυναίκες είναι επικίνδυνες
Οι άνδρες είναι αναξιόπιστοι
Οι άνδρες ζούνε στην κοσμάρα τους
Δεν πρέπει να εμπιστεύομαι κανένα
Η ζωή είναι σκληρή και άδικη
Αυτός είναι υπεύθυνος για την δυστυχία μου
Αυτή είναι υπεύθυνη για την δυστυχία μου
Μην ερωτευτείς ανεξάρτητη γυναίκα
Η καλοσύνη βλάπτει
Δεν υπάρχουν άνδρες
Ο κατάλογος είναι μακρύς, προσθέστε και εσείς και άλλες.
Αυτές οι πεποιθήσεις είναι ένας σύντομος και σίγουρος τρόπος για να χάσει κάποιος τη επαφή με τον αληθινό του εαυτό.
Τι θα γινόταν αν βάζαμε ένα ερωτηματικό σε κάθε πεποίθηση μας;
Τι θα γινόταν αν απλά λέγαμε ΔΕΝ ΞΕΡΩ .
ΔΕΝ ΞΕΡΩ δηλαδή Υπάρχω συνεχώς ως μαθητής
Δεν αντιδρώ αυτόματα και ανακλαστικά
Υπάρχω σαν γάργαρο καθαρό ποταμάκι
Φρέσκο και καινούργιο κάθε μέρα
Και αυτό το ποταμάκι θα μας ψιθύριζε « κανένας άνθρωπος δεν έχει την δύναμη να σας βλάψει εάν εσείς δεν το επιτρέψετε ( εξαιρούνται οι περιπτώσεις ακραίας σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης) γιατί οτι σας συμβαίνει είναι δική σας επιλογή, εσείς είσαστε ουσιαστικά οι δημιουργοί της πραγματικότητας σας, οι δημιουργοί όσων σας συμβαίνουν, εσεις έχετε την πλήρη ευθύνη για όσα σας συμβαίνουν , όχι ο άλλος. Και τότε συμβαίνει σε μια σχέση να κερδίζουν όλοι και κανείς να μην χάνει».
Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι η ζωή είναι μια καθημερινή ευλογία και ότι μπορούμε να αλλάζουμε τις πεποιθήσεις μας όποτε θέλουμε. Γι’αυτό μας διαφεύγουν πολλά όμορφα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά.
Οι σχέσεις μας με τους άλλους είναι και η μεγάλη πρόκληση για να δημιουργήσουμε αυτές τις δυνατότητες.
Οι ευλογίες που μας στέλνει η ζωή είναι εκεί μπροστά μας, έρχονται, τις βλέπετε;
