Είναι φορές που έχουμε αισθανθεί όλοι μας ότι δεν μας ακούνε οι συνομιλητές μας. Είναι δύσκολο να είναι κανείς κάποιος σωστός ακροατής. Σημαίνει ότι πρέπει να ακούει χωρίς να κρίνει και να επικρίνει, χωρίς να αξιολογεί. Ειδικά οι αντιπαραθέσεις είναι πολλές φορές ανούσιες και ανόητες. Γιατί στην πραγματικότητα δεν αναζητείται η αλήθεια αλλά η προσωπική μας νίκη, αυτός είναι ο στόχος, να κυριαρχήσουμε στην συζήτηση. Αυτή η επιθετικότητα μας κάνει κακούς ακροατές και μας στερεί την εμπειρία μιας ουσιαστικής επικοινωνίας. Στις τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις, που λειτουργούν ως καθρέφτης, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας και να γελάσουμε με την ανοησία μας.
Από την εφημερίδα “ΜΗΤΙΔΑ” φύλλο 3
