Κάθε φορά που μπαίνω σε μαγαζιά συνειδητοποιώ τις τεράστιες ποσότητες προϊόντων μιας που καταναλώνει ο δυτικός κόσμος. Συσκευασίες ελκυστικές, ίσως και πιο ακριβές από το περιεχόμενό τους, άχρηστα και περριτά προϊόντα που ο μοναδικός τους προορισμός, μετά την στιγμιαία απόλαυση που προσφέρουν, είναι οι χωματερές. Τι νόημα έχει όλη αυτή η σαβούρα; Γιατί της δίνουμε τόση αξία; Μπορούμε να ξεφύγουμε; Μήνες τώρα ένας πόλεμος μαίνεται στην Κερατέα. Είναι σαφές ότι δεν μπορούμε ως κοινωνία να διαχειριστούμε αυτή την υπερπαραγωγή άχρηστων στην ουσία αξιών’’. Το θέμα των σκουπιδιών συνδέεται άμεσα με την ποιότητα ζωής που επιθυμούμε. Τι είναι πολυτέλεια σήμερα σε προσωπικό επίπεδο; Ελεύθερος χρόνος ή παχυλός μισθός; Καταναλωτική μέθη ή πνευματικότητα; Μήπως πρέπει να γίνουμε λιποτάκτες αυτού του ακραίου εμπορίου;
«μας βασανίζουν τα αγαθά που δεν απολαμβάνουμε ακόμα» Π. Μπρύκνερ
