Στιγμές

Στριφογυρίζει στο μυαλό μου ο μύθος του Σίσυφου, ίσως η πιο πετυχημένη αλληγορία για το νόημα της ζωής. Είναι άραγε μάταια όλα αυτά που κάνουμε στη ζωή, οι στόχοι που βάζουμε. Και όταν επιτευχθούν οι στόχοι μας, τι γίνεται μετά, χάνει η ζωή το νόημα της; Είμαστε Σίσυφοι; Μήπως το νόημα της βρίσκεται σε ό,τι δεν μπορούμε να έχουμε; Αυτό που μας κάνει να νιώθουμε πως αξίζει η ζωή μας είναι νομίζω οι στιγμές που βγαίνει από μέσα μας ό,τι καλύτερο έχουμε. Και αυτές είναι οι σημαντικότερες στιγμές της ζωής μας. Δεν είναι οι στιγμές της ευτυχίας, αλλά οι δυσάρεστες, οι σκοτεινές, οι δύσκολες, οι στιγμές του μεγάλου πόνου, της απελπισίας, της αδυναμίας. Τότε βγαίνει από μέσα μας η καλύτερη πλευρά μας. Και αυτές τις στιγμές μας αποκαλύπτεται η αξία της ζωής και τι είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μας. Τότε συναντάμε και το προσωπικό μας νόημα της ζωής.