Καθώς παρακολουθώ στα δελτία ειδήσεων τα καλοκαιρινά ρεπορταζ από τα ελληνικά νησιά και τα νυχτερινά ξεφαντώματα στα μπαράκια με τις γυναίκες να λικνίζουν τα τροφαντά οπίσθια τους πάνω στους πάγκους, αναρωτιέμαι πόσα είναι αποτέλεσμα αισθητικών επεμβάσεων. Είναι γνωστό ότι κάποιες γυναίκες επιθυμούν να αποκτήσουν τα οπίσθια γνωστής λατίνας τραγουδίστριας. Τα τελευταία χρόνια προέκυψε μια καινούργια επιθυμία γυωαικών να βελτιώσουν την αισθητική των γεννητικών τους οργάνων της περιοχής των έξω χειλέων. Σύμφωνα με τα στοιχεία 2000 χιλ. γυναίκες στην Ευρώπη και 1500 στην Αυστραλία έχουν κάνει τέτοιες επεμβάσεις και η ζήτηση είναι αυξανόμενη. Από την άλλη μεριά ανδρες κάνουν επεμβάσεις επιμήκυνσης πέους.
Αυτή η δηλητηριώδης εμμονή του ανθρώπου ότι είναι αφύσικος και άσχημος και ότι πάντα κάτι του λείπει για να είναι ικανοποιημένος με τον εαυτό του έχει γίνει τυραννία, έχει γίνει υστερία, έχει γίνει ζυγός. Η κουλτούρα της βελτίωσης του εαυτού και η λατρεία συγκεκριμένων σωματικών γιαστάσεων και μεγεθών είναι ουσιαστικά άρνηση του σωματος, άρνηση του εαυτού.
Αυτή η άρνηση του σώματος μέσω των πλαστικών επεμβάσεων ίσως δείχνουν την βαθύτερη επιθυμία του ανθρώπου να αποδεχθεί τον εαυτό του, μόνο που το κάνει με λάθος τρόπο.
Πάντα κάθε σώμα θα είναι διαφορετικό από κάθε άλλο, θα είναι όμορφα μοναδικό.
