Πολιτικό σύστημα και ανθρώπινη ευημερία
Ο Γιουβάλ Νόα Χαράρι επισημαίνει ” ο καπιταλισμός είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα οικονομικό δόγμα,περιλαμβάνει μια ηθική, ένα σύνολο διδαγμάτων που υπαγορεύουν πως πρέπει να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, πως να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους, ακόμη και πως να σκέφτονται. Βασικό αξίωμα είναι οτι η οικονομική ανάπτυξη είναι το ύψιστο αγαθό,αφού η δικαιοσύνη, η ελευθερία και η ευτυχία εξαρτώνται από την οικονομική ανάπτυξη. Η ηγεμονία της υλιστικής αυτής κουλτούρας είναι πλέον απόλυτη και οι δυσφορίες της οικουμενικές”.
Οι βιολογικές συνέπειες της οικονομικοκοινωνικής κρίσης
Το άγχος συνδέεται άμεσα με την απουσία ή την απειλή απώλειας της αγάπης, της εργασίας, του νοήματος της ζωής.
Πολλοί άνθρωποι ζούνε σε συνθήκες εντεινόμενης ανασφάλειας, αβεβαιότητας, παρατεταμένης ανεργίας, φόβου για απώλεια της εργασίας τους ή εργάζονται σε συνθήκες στρεσογόνες όπου κυριαρχεί ο ανθρωποφάγος ανταγωνισμός ή εργάζονται σε περιβάλλοντα τοξικά, ρυπογόνα , με μεγάλο φόρτο εργασίας και μεγάλη πίεση για απόδοση όπου παραβιάζονται συνεχώς τα δικαιώματα τους ως εργαζομένων.
Ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον και καθηγητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, επικρίνει τις συνέπειες που έχει στην κοινωνία, στην πολιτική και την υγεία η ενίσχυση της ανισότητας και γράφει ” το πολιτικό σύστημα φαίνεται να αποτυγχάνει να παραδώσει οτι υποσχέθηκε , αλλά παραδίδει οτι δεν υποσχέθηκε ανισότητα μόλυνση, ανεργία και το σημαντικότερο όλων την παρακμή των αξιών σε σημείο που όλα να γίνονται αποδεκτά και κανείς να μην είναι υπόλογος ”
Ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν επισημαίνει οτι η παγκοσμιοποίηση τροφοδοτεί την κυριαρχία των πολυεθνικών εταιρειών σε λαούς και κυβερνήσεις γιατί οι πλούσιοι έχουν δύναμη”
Ο μεγιστάνας Γουόρεν Μπάφετ λέει ” υφίσταται ένας πόλεμος των τάξεων,ωστόσο είναι η δική μου τάξη , η εύπορη τάξη, που διεξάγει τον πόλεμο και κερδίζουμε”
Η ευτυχία δεν πουλάει προιόντα
Η κουλτούρα αυτή που επιβραβεύει την απόκτηση αγαθών και την υπερκατανάλωση έχει δημιουργήσει ένα σοβαρό έλλειμα την αποξένωση από τις ζωτικές ανάγκες μας για να είμαστε υγιείς και ευτυχισμένοι που είναι το αίσθημα του ανήκειν, της κοινότητας, της επικοινωνίας, της σύνδεσης, της ανταλλαγής, της δημιουργικότητας, δεν είναι ούτε τα οικονομικά προνόμια, ούτε τα εντυπωσιακά επιτεύγματα, ούτε η σωρεία πυτχίων,ούτε τα επιβαλλόμενα πρότυπα επιτυχίας, όλα είναι υποκατάστατα γιατί ουσιαστικά είναι υποσιτισμός της ψυχής.
