Οι Ολυμπιακοί αγώνες την αρχαιότητα
” βουλόμενος ενδείξασθαι τοις Έλλησιν ως ουδεμίας έστιν αρετής αλλά πλούτου και δαπάνης η νίκη” Πλούταρχος
Ο Παυσανίας στις περιηγήσεις του περιγράφει το ολυμπιακό άθλημα του παγκρατίου
” ο Κραυγέας ο Επιδάμνιος και ο Δαμόξενος ο Συρακούσιος αθλητές του παγκρατίου παλεύουν επί ώρε χωρίς αποτέλεσμα , συμφωνούν έτσι να μείνουν ακίνητοι και να καταφέρει ο καθένας από ένα χτύπημα στον άλλον, μήπως και με αυτό τον τρόπο αναδειχθεί νικητής. Πρώτος ο Κραυγέας χτυπάει δυνατά τον Δαμόξενο στο κεφάλι ,όμως αυτός αντέχει. Με την σειρά του τεντώνει τα δάχτυλα και χτυπάει τον Κραυγέα στα πλευρά με τρομερή δύναμη.Το χέρι του ξεσκίζει τη σάρκα του αντιπάλου,χώνεται στα σωθικά του ,αρπάζει τα σπλάχνα , τα ξεριζώνει και τα τραβάει έξω!!!!!!!!!!!!! ο Κραυγέας πέφτει νεκρός”
” πλείστοι των αγωνιζομένων απέθανον εν τω σταδίω” Πίνδαρος
Η εισαγωγή του παγκρατίου στους Ολυμπιακούς αγώνες της πάλης γίνεται το 648 π.Χ όπου επιτρέπεται το σπάσιμο των χεριών και των ποδιών, ο στραγγαλισμός του αντιπάλου και απαγορεύεται το βγάλσιμο των ματιών κάτι που συχνά δεν γίνεται σεβαστό καθώς εκείνοι που κινδυνεύουν να πεθάνουν από στραγγαλισμό προσπαθούν να βγάλουν τα μάτια του αντιπάλου για να γλυτώσουν τη ζωή τους.
Ο σοφός Ανάχαρσις από την Σκυθία σοκαρισμένος με την βιαιότητα αυτή σχολιάζει “δεν μπορώ να κατανοήσω πως είναι δυνατόν οι θεατές να νιώθουν ευχαρίστηση όταν βλέπουν ανθρώπους να δέρνονται και να αλληλοσπαράσονται”
” Αργυρικός σφόδρα πλούσιος αγών”
Οι Ολυμπιονίκες αθλητές έπαιρναν ένα στεφάνι αγριελιάς,όταν όμως επέστρεφαν στην πόλη τους έπαιρναν πολλά χρήματα, μιαεπιγραφή αναφέρει οτι ο Ολυμπιονίκης Δεξίλαος με μόνο το ένα δέκατο της αμοιβής του για την νίκη του έχτισε πολυτελή κατοικία στην Αθήνα, επίσης οι Ολυμπιονίκες απαλλάσσονταν δια βίου από τους φόρους και εσιτίζοντο εφ’όρου ζωής στο πρυτανείο”
Δωροδοκίες
Το 676 π.Χ υπάρχει η πρώτη καταγεγραμμένη υπόθεση δωροδοκίας όπου ένας πυγμάχος δωροδόκησε τον αντίπαλο του για να κερδίσει.
Το 332 π.Χ Αθηναίος αθλητής του πένταθλου δωροδόκησε τους αντιπάλους του για να γίνει ολυμπιονίκης,το έμαθαν όμως οι Ελλανοδίκες και επέβαλαν βαρύ πρόστιμο στην Αθήνα,οι Αθηναίοι βέβαια αρνήθηκαν να πληρώσουν.
” από τα μύρια κακά που υπάρχουν στην Ελλάδα τίποτα δεν είναι χειρότερο από την φάρα των αθλητών” Ευριπίδης
Ο ιατρός Γαληνός υποστήριζε οτι ο επαγγελματικός αυτός αθλητισμός των Ολυμπιακών αγώνων αφανίζει τοσώμα και την ψυχή, οι αθλητές γίνονται υπναλέοι και βραδύνοες.
Ο Σόλωνας αγανακτισμένος σχολιάζει για τους αθλητές “όταν προπονούνται είναι πολυδάπανοι αλλά και όταν νικήσουν είναι επιζήμιοι, καθώς η νίκη τους είναι κατά της πατρίδας τους παρά εναντίον των αντιπάλων (Διογένης Λαέρτιος)
Στους Ελληνιστικούς χρόνους ο κατήφορος συνεχίστηκε,όπως αναφέρει ο Φιλόστρατος οι γυμναστές προέτρεπαν τους αθλητές να αγοράζουν τις νίκες τους.
Επίσης με την συμπερίληψη στους Ολυμπιακούς αγώνες αγωνισμάτων παιδιών οι γονείς μπήκαν στο παιχνίδι των δωροδοκιών.
Εκείνος βέβαια που αποκορύφωσε τον εξευτελισμό των Ολυμπιακών αγώνων ήταν ο Νέρωνας ο οποίος κατά την διάρκεια της Ρωμαικής κατοχής της Ελλάδας αναδείχθηκε νικητής σε όλους τους πανελλήνιους αγώνες και πήρε 1808 στεφάνια νίκης.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες καταργήθηκαν το 393 μ.Χ από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο.