Η αγωνία να αποκτήσουμε δύναμη, πλούτο, δόξα, φήμη. Η έπαρση και η αλαζονεία ότι γνωρίζουμε και ότι ο δικός μας τρόπος ζωής είναι ανώτερος. Η προσπάθεια να κρύψουμε την αδυναμία μας.
- Όταν φοβόμαστε να ζήσουμε αναβάλλοντας τη ζωή για μια μελλοντική στιγμή.
- Όταν βάζουμε το παρελθόν μας και το μέλλον μέσα στο παρόν μας.
- Όταν προσκολλώμαστε σε δόγματα και γινόμαστε επικριτές των πάντων.
- Όταν δεν είμαστε στοργικοί με τον εαυτό μας. Όταν φοβόμαστε να αγαπήσουμε και να μοιραστούμε.
- Όταν το βάζουμε στα πόδια από αυτό που επιθυμούμε.
- Όταν κρυβόμαστε από την αγάπη, δημιουργώντας μια ψεύτικη αυτάρκεια.
- Όταν αποφεύγουμε να έρθουμε αντιμέτωποι με αυτά που μας φοβίζουν.
- Όταν προσπαθούμε να ελέγξουμε τη ζωή μας αντί να την ζήσουμε. Σίγουρα έχετε να προσθέσετε και εσείς σκέψεις, παρακαλώ συνεχίστε…………..
Παρ’ όλα αυτά ο άνθρωπος για χιλιάδες χρόνια τρέχει, τρέχει για να βρεθεί στην κορυφή. Λαχταρά την κορυφή. Είναι παράλογο. Και το αντίτιμο βέβαια είναι σκληρό, αφού έχει χάσει ολόκληρη την ζωή του. Έχει αρρωστήσει από την πολλή δύναμη, τον πολύ πλούτο, την πολλή μοναξιά.
