Η Μέση Ανατολή φλέγεται για πολλές δεκαετίες από την αιματηρή και λυσσαλέα αντιπαράθεση Ισραηλινών και Παλαιστινίων.
Αυτή είναι μια μορφή μακράς και διαρκούς υποδούλωσης που ουσιαστικά υφίστανται και οι δύο λαοί.
Οι Ισραηλινοί, ίσως ο πιο κατατρεγμένος λαός της Γης, έχουν βιώσει και επιβιώσει από διώξεις, ξεριζωμούς και στρατόπεδα συγκέντρωσης, το ολοκαύτωμα γι’αυτούς δεν τελείωσε συνεχίζεται με άλλο τρόπο αφού ο φόβος είναι διάχυτος, είναι μια κοινωνία που ποτέ δεν ησυχάζει και η οποία έχει εξελιχθεί σε μια μιλιταριστική μηχανή.
Οι Παλαιστίνιοι, μτά την απόφαση των νικητών του β παγκοσμίου πολέμου να ιδρύσουν το Ισραηλινό κράτος στη Μέση Ανατολή, υφίστανται τον δικό τους ξεριζωμό, τις διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, ταπεινώσεις, η Γάζα είναι μια μεγάλη φυλακή.
Από τότε οι δύο λαοί ζούνε σε διαρκή και μόνμη εμπόλεμη κατάσταση, σε πολεμική ετοιμότητα, βρίσκονται πάντα σε εγρήγορση, δεν ζούνε μια φυσιολογική ζωή, ο κίνδυνος, ο θάνατος, η βία είναι η καθημερινότητα τους.
Και σ αυτή την αντιπαράθεση δεν υπάρχει νικητής και ηττημένος, αυτό που ουσιαστικά υπάρχει είναι φόβος, απόγνωση, απελπισία, αγωνία,θλίψη πένθος. Οι δύο λαοί πενθούν την χαμένη τους ευημερία.
Και ποιοι επωφελούνται από αυτή την κατάσταση;
Αυτοί που ουσιαστικά ασκούν μια σύγχρονη μορφή αποικιοκρατικής κυριαρχίας στην Μέση Ανατολή καθιστώντας αδύναμους και υποτελείς τους δύο λαούς και απόλυτα εξαρτώμενους από την στρατιωτική βιομηχανία.
Θέλω να κρατήσω στην μνήμη μου τις εικόνες από την κοινή πορεία ειρήνης των Παλαιστινίων και Ισραηλινών γυναικών, ένα σπόρος έχει πέσει………
