Ιατρικοποίηση της ζωής και βία
Η επιστήμη της βιολογίας από το 1973 με την τεχνική της γενετικής μηχανικής άμεσο αποτέλεσμα της μοριακής βιολογίας, γίνεται μια εμπορεύσιμη επιστήμη και αποκτά μεγάλη δύναμη συχνά ανησυχητική και επιδίωξη των κερδοσκόπων.
Η συμβατική ιατρική τα τελευταία χρόνια αρχίζει να αμφισβητείται καθώς η φαρμακοθεραπεία και οι χειρουργικές επεμβάσεις αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα και όχι τα αίτια της ασθένειας, οι παρενέργειες που προκαλούν τα φάρμακα σκοτώνουν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, πολλοί γιατροί επισημαίνουν ότι οι μαζικοί εμβολιασμοί συνδέονται με αυξήσεις σε αυτοάνοσες, νευρολογικές παθήσεις, άνοια, παιδικό αυτισμό.
Ο φιλόσοφος Καντ και αργότερα ο Λουί Παστέρ υποστήριζαν ότι η βιολογία οφείλει να είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την αρετή της ηθικής.
Η σύγχρονη ιατρική είναι μια μεγάλη επιχείρηση.
Κάθε κρίση προξενεί επίσης και σημαντικές αλλαγές, βρισκόμαστε μπροστά σεμια καινούργια συνειδητοποίηση για την υγεία, η νέα βιολογία υποστηρίζει τις αυτοθεραπευτικές ικανότητες του σώματος και υποστηρίζει ότι η πάθηση δεν υπάρχει στο σώμα αλλά στο νου, στις πεποιθήσεις στην προσωπικότητα, δηλαδή την βιολογία μας την ελέγχουν οι πεποιθήσεις μας και η αντίληψη του περιβάλλοντος.
Η νέα αυτή βιολογία ανοίγει δρόμους μακριά από την εμπορευματοποίηση της υγείας.
Τι συμβαίνει
Επιτροπή με επικεφαλής το παγκόσμιο οργανισμό υγείας κηρύξε τον ιό κονβιτ-19 πανδημία. Γιατί άραγε. Πολλές φορές ακολουθώντας την διαδρομή του χρήματος φθάνουμε στην αλήθεια.
Σε ελάχιστους μήνες ήταν έτοιμα τα εμβόλια. Παράλληλα υιοθετήθηκαν μέτρα εγκλεισμού, αποκλεισμού από την κοινωνική ζωή, ένα βιοπολιτικό και βιοποριστικό πείραμα βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η καθημερινή ζωή ιατρικοποιείται με συνεχή ροή χειραγώγησης δηλαδή έλεγχο της συνείδησης που παράγει φόβο, ανασφάλεια και αναπόφευκτα βία και καταστολή.
Βία
Δικαιοσύνη υπάρχει μόνο αν την αποδώσουμε γιατί δίχως αυτή δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική ειρήνη.
Όταν ο νόμος είναι άδικος είναι δίκαιο να παραβιάζεται.
Ο φιλόσοφος Καντ έλεγε « δίκαιη είναι κάθε πράξη που επιτρέπει να συνυπάρχουν η ελεύθερη βούληση του καθενός με την ελευθερία των άλλων».
Τα μέτρα εγκλεισμού είναι μια θεσμοποιημένη βία που επιδεινώνει τις οικονομικές ανισότητες, την φτώχεια, απομονώνει και υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής, παραβιάζει τα θεμελιώδη δικαιώματα της ελεύθερης έκφρασης, μετακίνησης και επικοινωνίας, επιδεινώνει κάθε κοινωνική παθολογία, δημιουργεί κοινωνικό διχασμό, συσσωρευμένο θυμό και ψυχική κόπωση, είναι μια άμεση βίαιη διατάραξη της δημόσιας ζωής.
Η εφαρμογή και τήρηση αυτών των μέτρων δηλαδή η πολιτικοποίηση της ίωσης χρειάζεται αστυνόμευση και καταστολή, η αστυνομία αναλαμβάνει αυτό το έργο και ουσιαστικά αποκόπτεται από την κοινωνία και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος βίας.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν μια θεσμοποιημένη βία μετατρέπεται σε νόμο και διατηρείται με μορφή εξαναγκασμού.
Ένα κράτος που αγνοεί την βούληση της κοινωνίας αποδυναμώνεται και χάνει την νομιμότητα του γιατί πολιτική και βία δεν συμβιβάζονται, η βία ακυρώνει την Δημοκρατία. Η πολιτική είναι χώρος λήψης κοινών αποφάσεων με συλλογική επικοινωνία χρειάζεται δηλαδή να είναι δημοκρατική. Γιατί τι άλλο είναι αυτή η αντίδραση της κοινωνίας, μια έκκληση για Δημοκρατία.