Σύμφωνα με απόφαση του ευρωκοινοβουλίου τα ευρωπαικά ταμεία για τη περίοδο 2014-2020 θα διαθέσουν στα κράτη μέλη 376 δις. Ευρώ.
Οι κανόνες για την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των πόρων των ευρωπαικών ταμείων δηλαδή των χρημάτων των φορολογουμένων ευρωπαίων, και για την εξασφάλιση της διαφάνειας στη διαχείριση των πόρων αυτών ΑΠΑΙΤΟΥΝ την συμμετοχή και της κοινωνίας των πολιτών. Και εννοούν οποιονδήποτε κατάλληλο φορέα που εκπροσωπεί την κοινωνία των πολιτών όπως περιβαλλοντικές οργανώσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις, συλλόγους, φορείς για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού κ.λ.π.
Στα μεγάλα λοιπόν δημόσια έργα πρέπει να συμμετέχουν, το κράτος, ο ιδιωτικός τομέας και η κοινωνία των πολιτών και μάλιστα ο ιδιωτικός τομέας και η κοινωνία των πολιτών πρέπει να κατέχουν το 50% της εξουσίας στη λήψη αποφάσεων και καμία ομάδα δεν πρέπει να έχει πάνω από το 49% των ψήφων. Η κοινωνία των πολιτών διαβουλεύεται , συμμετέχει στην προετοιμασία του έργου, παρακολουθεί και αξιολογεί συνεχώς το έργο.
Αυτά βέβαια ουδέποτε συνέβησαν κατά την εκτέλεση των μεγάλων δημόσιων έργων , η κοινωνία ουσιαστικά δεν είχε λόγο , δεν κλήθηκε ποτέ να συμμετέχει με προτάσεις της , δεν άσκησε ποτέ έλεγχο στην οικονομική διαχείριση, δεν συμμετείχε στο σχεδιασμό του έργου. Το μετρό της Αθήνας για παράδειγμα ένα τεράστιο δημόσιο έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη και επεκτείνεται συνεχώς, έχει σοβαρές ελλείψεις σε βάρος χιλιάδων συμπολιτών μας, η πρόσβαση στο μετρό είναι αδύνατη εως πολύ δύσκολη για ανθρώπους με μειωμένη όραση, για ανθρώπους με μειωμένη ακοή, δεν προβλέπεται βοήθεια για ανθρώπους με προβλήματα υγείας π.χ. μάσκες οξυγόνου για ανθρώπους με αναπνευστικές δυσκολίες. Και πολλές άλλες ελλείψεις που όλοι θα έχουμε εντοπίσει. Η ασφάλεια, η αισθητική, η επιλογή των σταθμών είναι και αυτά επίσης σημαντικά θέματα για τα οποία δεν είχε λόγο η κοινωνία. Δημόσια έργα είναι σε εξέλιξη και έχουν γίνει αναθέσεις, όπως είναι η επένδυση στο Ελληνικό, όμως η κοινωνία δεν συμμετείχε στη διαβούλευση, στην προετοιμασία και βέβαια δεν θα συμμετέχει στην εφαρμογή, παρακολούθηση και αξιολόγηση του έργου αυτού, πως μπορούμε λοιπόν να ισχυριστούμε ότι το έργο αυτό θα υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας;