Η αντιπαράθεση του ανθρώπου με τη φύση είναι και ένα μυστήριο αν σκεφτούμε ότι κάποιοι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν στους πρόποδες ενός βουνού όπου υπάρχει ένα ηφαίστειο ή σε μια σεισμογενή περιοχή που έχει δώσει καταστροφικούς σεισμούς ή κτίζει πυρηνικούς σταθμούς κοντά σε ρήγματα ή ζει στους πρόποδες ενός αποψιλωμένου βουνού ή ζει στα δέλτα ποταμών ή κτίζει πάνω σε μπαζωμένα ρέματα.
Ζούμε σ’ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο και εύθραυστο περιβάλλον, πράγμα που σημαίνει ότι οφείλουμε να αναζητούμε καινούργιες ισορροπίες ευνοικές για το περιβάλλον και για εμάς.
Οι πρόσφατες πλημμύρες μας υπενθυμίζουν για πολλοστή φορά πόσο αναγκαία είναι η συνεργασία του ανθρώπου με τη φύση. Χωρίς αυτή την τη συμμαχία του ανθρώπου με τη φύση θα βρισκόμαστε συνεχώς μπροστά σε καταστροφές που θα αναστατώνουν την κοινωνική και οικονομική μας ζωή.
Δεν χρειάζεται η κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, η φύση, αν τη αφήσουμε αδιατάρακτα να κάνει τη δουλειά της, δημιουργεί από μόνη της αντιπλημμυρικές συνθήκες, η φύση μπορεί να φροντίζει και για εμάς.
