Όταν είσαι προσφυγόπουλο ουσιαστικά ανταλλάσεις τη μιά αδικία με μιά άλλη, τη μιά μορφή δυστυχίας με μιά άλλη. Τα προσφυγόπουλα είναι και αυτά παιδιά μας. Η κ. Μαίρη- Λάουρα Καποδίστρια εκπρόσωπος της οργάνωσης ΜΕΤΑΔΡΑΣΗ που φροντίζει για τα προφυγόπουλα που φθάνουν μόνα τους στην Ελλάδα, μας ενημερώνει για τις δράσεις της οργάνωσης.
Πρώτη φορά στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδας βιώνουμε τόσο μεγάλη εισροή προσφύγων και για τόσο μεγάλο διάστημα, ποιες είναι οι υποστηρικτικές δράσεις που παρέχετε στους πρόσφυγες;
Η ΜΕΤΑδραση είναι μια ελληνική Οργάνωση της Κοινωνίας των Πολιτών, η οποία ιδρύθηκε το 2010 με πρωταρχικό σκοπό να καλύψει μακροχρόνια κενά στην υποδοχή και ένταξη των προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα. Εξειδικεύεται στους τομείς της διερμηνείας και διαπολιτισμικής μεσολάβησης καθώς και στην προάσπιση των δικαιωμάτων των ασυνόδευτων ανηλίκων και των ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας.
Είναι η μόνη οργάνωση στην Ελλάδα που σχεδίασε και εφαρμόζει ένα οργανωμένο σύστημα εκπαίδευσης, πιστοποίησης και συντονισμού στο πεδίο για την παροχή διερμηνείας, σε 33 γλώσσες και διαλέκτους, είτε μέσω φυσικής παρουσίας, σε 24 σημεία σε όλη την Ελλάδα (Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης, Κλιμάκια της Υπηρεσίας Ασύλου, καταυλισμούς κ.λπ.), είτε μέσω τηλεδιάσκεψης.
Η ΜΕΤΑδραση έχει επίσης αναπτύξει ένα πρότυπο δίκτυο προστασίας ασυνόδευτων ανηλίκων, το οποίο περιλαμβάνει ένα καινοτόμο σύνολο δράσεων: Συνοδείες από κέντρα κράτησης και ακατάλληλες συνθήκες προς κατάλληλες δομές φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα, Δίκτυο Επιτροπείας, για εξατομικευμένη υποστήριξη, πέντε Μεταβατικές Δομές Φιλοξενίας και Προσωρινή Φιλοξενία σε Οικογένειες.
Παράλληλα, η ΜΕΤΑδραση προσφέρει Νομική στήριξη σε δικαιούχους διεθνούς προστασίας, μέσω τοπικά εγκατεστημένων δικηγόρων στη Λέσβο, τη Σάμο, τη Χίο, τη Λέρο και την Κω.
Στοχεύοντας στην στήριξη της ένταξης προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας, η ΜΕΤΑδραση έχει αναπτύξει εκπαιδευτικά προγράμματα στα οποία 22 εθελοντές δάσκαλοι διδάσκουν την ελληνική γλώσσα, σε 15 τμήματα ανάλογα με το επίπεδο των επωφελουμένων. Επίσης προσφέρονται μαθήματα ελληνικής, αγγλικής και γερμανικής γλώσσας σε ασυνόδευτα παιδιά.
Για να ετοιμαστούν τα παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες για την επόμενη σχολική χρονιά, η ΜΕΤΑδραση πραγματοποιεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2017 το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Βήμα στο Σχολείο» (Step2School), όπου επιλεγμένοι εθελοντές θα προσφέρουν διδασκαλία των βασικών μαθημάτων και ξένων γλωσσών, καθώς και δημιουργικές, αθλητικές και διαπολιτισμικές δραστηριότητες.
Άλλες δράσεις: πιστοποίηση θυμάτων βασανιστηρίων, στέγαση μονογονεϊκών οικογενειών, «Χώρος Μητέρας και Παιδιού» στην Υπηρεσία Ασύλου στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας, για την κάλυψη αναγκών που καταγράφουν Τοπικοί Συντονιστές της ΜΕΤΑδρασης στους καταυλισμούς ανά την Ελλάδα .
Υπάρχουν και τα παιδιά που δεν πρόλαβαν να ζήσουν την παιδική τους ηλικία, είναι τα παιδιά του πολέμου, αυτά που φθάνουν στην Ελλάδα μόνα τους και που εμείς τα λέμε ασυνόδευτα παιδιά. Τι είναι το πρόγραμμα της προσωρινής φιλοξενίας;
Εκτιμάται ότι περισσότερα από 2.000 ασυνόδευτα παιδιά βρίσκονται μόνα τους στην Ελλάδα αυτή την στιγμή, έχοντας χάσει ή έχοντας βίαια χωριστεί από τους γονείς τους. Πολλά από τα παιδιά αυτά ακόμη διαβιούν σε ακατάλληλες συνθήκες, εκτός δομών φιλοξενίας.
Η ΜΕΤΑδραση επιδιώκει να προσφέρει στα παιδιά αυτά ολοκληρωμένη στήριξη και ασφαλή στέγαση μέσα από τη φιλοξενία τους σε οικογένειες. Η πρακτική αυτή ακολουθείται εδώ και δεκαετίες σε άλλες χώρες και έχει πλέον αποδειχθεί ότι η διαμονή σε οικογένειες αποτελεί την καλύτερη επιλογή αναφορικά με την ψυχοκοινωνική εξέλιξη του παιδιού.
Το πρώτο κάλεσμα προς οικογένειες για να φιλοξενήσουν ασυνόδευτα παιδιά πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 2016, μετά από πολύμηνη προετοιμασία σε συνεργασία με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκινητική! Αυτή την στιγμή, 23 παιδιά έχουν βρει ζεστασιά και θαλπωρή μέσα από τη δράση αυτή.
Ποιοι μπορούν να συμμετέχουν σε αυτό το πρόγραμμα και ποια είναι τα κριτήρια επιλογής;
Το πρόγραμμα «Προσωρινή Φιλοξενία Ασυνόδευτων Ανηλίκων σε Οικογένειες» απευθύνεται σε κατοίκους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που θέλουν να ανοίξουν την πόρτα του σπιτιού τους και της καρδιάς τους σε ένα ασυνόδευτο παιδί. Η Δράση υλοποιείται σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σε συνεργασία με τους κατά τόπον Εισαγγελείς και φορείς.
Ποια είναι η εμπειρία σας από τις ήδη πραγματοποιούμενες φιλοξενίες παιδιών σε ελληνικά σπίτια;
Τα παιδιά αυτά έχουν μεγάλη ανάγκη να αισθανθούν ασφάλεια, σε ένα περιβάλλον προστατευμένο. Είναι εντυπωσιακό το πώς μεταμορφώνονται μέρα με τη μέρα… ανθίζουν, μαθαίνουν σαν σφουγγάρια… είναι απίστευτη η εξέλιξή τους! Η φροντίδα και η θαλπωρή που τους προσφέρονται είναι ανεκτίμητης αξίας. Αυτό που προσφέρουν οι οικογένειες που φιλοξενούν ασυνόδευτα παιδιά είναι το ύψιστο δείγμα της αλληλεγγύης: «αγκαλιάζουν» τα παιδιά σαν δικά τους. Η φιλοξενία είναι μια εμπειρία ζωής και για τους «γονείς», γεμάτη δυνατά συναισθήματα.
Μαρτυρία μητέρας:
Η Μαριάννα, η οποία μαζί με το σύζυγό της και τα δύο μικρά αγοράκια της φιλοξενούν εδώ και 5 περίπου μήνες τον Αζάντ, ένα αγόρι 12 ετών από το Αφγανιστάν, μας μιλάει για την εμπειρία αυτή:
«Δεν ξέρω αν είμαστε το ιδανικό σπίτι για τον Αζάντ… Δεν νομίζω ότι υπάρχουν ιδανικά σπίτια, ο σκοπός δεν είναι να βρεθεί σε ιδανικά σπίτια και συνθήκες. Ο Αζάντ μπορεί να προσαρμοστεί παντού, αρκεί να του δώσει κανείς ευκαιρία και αποδοχή. Σε μια Ευρώπη που κλείνει τα σύνορά της, εμείς μεγαλώσαμε τα δικά μας, και κάπως έτσι αποκτήσαμε οικογένεια και στο Αφγανιστάν.
Αν είχαμε ενδοιασμούς; Προφανώς και είχαμε πολλούς. Για να πάρουμε την απόφαση σκεφτήκαμε απλά πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην βγει κάτι καλό μέσα από αυτή την εμπειρία. Και αυτή είναι η πραγματικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά εμάς, όλη την οικογένειά μας και όλους τους φίλους μας. Είχαμε πει να δώσουμε, αλλά τελικά ούτε αυτό συνέβη, γιατί κάθε μέρα μόνο παίρνεις. Αν όλοι ανοίγαμε την πόρτα μας για να βοηθήσουμε ένα παιδί, ένα οποιοδήποτε παιδί στο ταξίδι του για ένα καλύτερο αύριο, αν αυτό γινόταν αβίαστα και αυτονόητα, το αύριο θα ήταν καλύτερο για όλους μας.»
- στο
