Ευρωπαϊκές συνθήκες

Όλοι γνωρίζουμε για τις συνθήκες του Σέγκεν και της Λισσαβώνας, γι’ αυτά τα συμβόλαια που έχουν υπογράψει οι χώρες της Ευρωπαϊκής ένωσης. Τα συμβόλαια αυτά δείχνουν ποιοι είμαστε. Και αυτό που βλέπουμε δεν είναι πάντοτε κολακευτικό. Ένας Αφρικανός μπορεί να έβλεπε σ’ αυτές τις συνθήκες μια προσπάθεια της Ευρώπης για οικονομική και πολιτική κυριαρχία. Θυμάμαι σ’ ένα ντοκιμαντέρ απελπισμένους Αφρικανούς αγρότες της Μπουρκίνο Φάσο που έλεγαν ότι δεν αντέχουν τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό γιατί τα εισαγόμενα ευρωπαϊκά αγροτικά προϊόντα είχαν χαμηλότερες τιμές από τα δικά τους. Οι αγρότες όμως της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αντέξουν τον ανταγωνισμό, έχουν οικονομικές επιδοτήσεις όπως ορίζουν οι όροι των συμβολαίων. Δεν έχουν καμία ηθική υποχρέωση απέναντι στους αγρότες που δεν είναι συμβαλλόμενοι. Τα συμβόλαια βέβαια γίνονται ανάμεσα σε ισοδύναμα μέλη. Κάνεις ένα συμβόλαιο με κάποιον είτε για να σε βοηθήσει, είτε για να μην σε βλάψει. Έτσι με αυτό το συμβόλαιο αυξάνεται η δύναμη των συμβαλλόμενων. Όταν όμως ένα μέλος γίνεται αδύναμο, που σημαίνει ότι δεν μπορεί ούτε να σε βοηθήσει, ούτε να σε βλάψει, μπορεί να βρεθεί σύντομα εκτός σύμβασης. Η αγριότητα παραμονεύει όταν οι συμβαλλόμενοι δεν είναι ήδη πολιτισμένοι όταν καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Είμαστε ζώα αρπακτικά και κυριαρχικά.