Για άλλη μια φορά νικητές των εκλογών είναι η αποχή και ο φόβος.
Για άλλη μια φορά χαμένη είναι η Δημοκρατία.
Η αποχή είναι μια εκκωφαντική και εύγλωττη απαξίωση του πολιτικού κατεστημένου.
Στην θεατρική πολιτική σκηνή απλά γίνεται αναδιανομή των ρόλων.
Και πως εξηγείται ότι πολίτες ψηφίζουν και επιδοκιμάζουν πολιτικές και πολιτικούς που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία, την οικονομία σε μαρασμό, και την νεολαία σε φυγή. Ψηφίζουν πολιτικές που μετατρέψανε την οικονομία σε παραοικονομία, τους πολίτες επαίτες, τους εργαζόμενους δουλοπάροικους.
Δεν μπορεί μια κοινωνία να ευημερεί αν οι πολίτες της δεν έχουν ελεύθερη κρίση και ευφυία, η δύναμη ενός κράτους είναι η ελευθερία των πολιτών του. Τι είναι αυτό που υπονομεύει την ελευθερία; Ο φόβος, όταν λοιπόν προκληθεί φόβος και ανασφάλεια τότε οι πολίτες είναι έτοιμοι να αποδεχτούν κάθε είδους ταπείνωση και υποδούλωση. Αυτός είναι ο τρόπος που δημιουργούνται οι προβλέψιμοι ψηφοφόροι, οι οποίοι είναι μονίμως δυσαρεστημένοι και μονίμως μετακινούμενοι, όταν καλούνται να ψηφίσουν, από το ένα κόμμα στο άλλο με την ψευδαίσθηση ότι ήταν η ορθή δίκαιη και δική τους επιλογή, γνωρίζοντας ότι οι υποσχέσεις των πολιτικών δεν θα εκπληρωθούν, άλλωστε δεν ψηφίζουν για τις υποσχέσεις αλλά για την ασφάλεια και για ότι κατευνάζει τον φόβο τους.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα κοινωνικά δίκτυα, οι ιντερνετικές ειδήσεις διαχέουν συχνά φόβους, άλλες φορές αποκρύπτουν αλήθειες, προβάλλουν ψέματα, δίνουν μεροληπτικές ερμηνείες υπονομεύοντας πολλές φορές την δυνατότητα μας να κατανοήσουμε την πολιτική πραγματικότητα και να διεκδικήσουμε κοινωνικοπολιτικές αλλαγές.
Η Δημοκρατία μπορεί να υπάρξει μόνο όταν οι πολίτες είναι ελεύθεροι όχι φοβισμένοι και χειραγωγημένοι γιατί μόνο η κοινωνική και πολιτική χειραφέτηση ισοδυναμεί με την Δημοκρατία.
Τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών συνδέονται άμεσα με τη σχέση μας με την Ευρωπαική ένωση.
Πόσο ένωση είναι η Ευρωπαική ένωση;
Ο Μάνος Χατζηδάκης είχε πει « ετοιμαζόμαστε για μια άλλου είδους σκλαβιά τώρα. Η ευρωπαική ενότητα τι νόμισες ότι είναι; Είμαστε πραγματικά ένα κράτος με δύναμη, ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε απόψεις; Θα γίνουμε μια επαρχία στην οποία θα μας διοικεί η Ευρώπη και θα έχουμε μια ψευδαίσθηση ότι συνδιοικούμεθα στην Ευρώπη. Λοιπόν αυτή δεν είναι σκλαβιά; Tουλάχιστον με τα κριτήρια που είχαμε επι τουρκοκρατίας… Υπάρχει καμία εγγύηση σωστής αναπτύξεως εδώ μέσα στον τόπο αυτό; Ποτέ, αλλά βέβαια ο τόπος μας προχωράει με τις εξαιρέσεις του, έτσι θα προχωρήσουμε και στο μέλλον. Λοιπόν ασφαλώς θα είναι μια μορφή της ευρωπαικής μας θητείας που βέβαια δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απαλλαγούμε ούτε να ελευθερωθούμε, διότι θα είναι επιλογή μας, ενώ επι τουρκοκρατίας έγινε υποταγή μας, αυτή είναι η διαφορά».
Η Ευρώπη έχει δύο πρόσωπα όπως ο Ρωμαίος θεός Ιανός, το ένα είναι αυτό που επιβάλλει πολιτικά και οικονομικά μοντέλα ανάπτυξης και το άλλο που προσαρμόζεται, αποδέχεται, υπακούει. Αυτή λοιπόν η διπλή υπόσταση της Ευρωπαικής ένωσης αναπαράγει ανισότητες και ανισορροπίες, βάζει σε δοκιμασία μια αξία, το δικαίωμα στην ισότητα των ευκαιριών, των συνθηκών επιβίωσης και εξέλιξης κάθε κράτους – μέλους.
Η Ευρωπαική ένωση ,μπορεί να γίνει μια διαχρονική αξία και κοινότητα λαών μόνο αν παραμείνουν σεβαστές και άθικτες οι αξίες της Δημοκρατίας.
Ένας πρώην πρόεδρος του Ευρωπαικού κοινοβουλίου είχε πει για την Ευρωπαική ένωση « εύκολα την περιγράφεις αλλά δύσκολα την οικοδομείς».
Οι οικονομικές κρίσεις, τα υπέρογκα χρέη, οι κοινωνικές ανισότητες, η αδυναμία συγκλίσεων μήπως είναι έλλειμα δημοκρατίας στην Ευρωπαική ένωση;
Αφήνει χώρο η Ευρωπαική ένωση στην μοναδικότητα και ιδιαιτερότητα του κάθε κράτους – μέλους;
Το ελληνικό χρέος είναι ουσιαστικά μια σύγχρονη σκλαβιά για την Ελλάδα, είναι ένα χρέος που είναι αδύνατον να αποπληρωθεί χωρίς να βάλει σε σκληρή δοκιμασία την αντοχή μας, την αξιοπρέπεια μας, την ανεξαρτησία μας και την στέρηση των δικαιωμάτων. Αυτή η σκλαβιά ουσιαστικά καταργεί την ευρωπαική ενότητα γιατί τρέφεται από την υποταγή και την επιβολή.
Κανένας θεσμός κοινωνικός ή πολιτικός δεν είναι μόνιμος και ακλόνητος, όλοι οι θεσμοί είναι μεταβατικές λύσεις και καταστάσεις.
Η Ευρωπαική ένωση δοκιμάζεται και βρίσκεται συνεχώς μπροστά σε νέες προκλήσεις , οι συγκλίσεις σε μια ευημερούσα κοινότητα χωρών δεν μπορεί να είναι μόνο οικονομικές αλλά πολυεπίπεδες και να έχουν σταθερό θεμέλιο τους την Δημοκρατία.
Επιλογή
Κάθε οικονομική σκλαβιά φανερώνει και αποκαλύπτει την ουσία του ανθρώπινου πολιτισμού, την μια πλευρά του που είναι αλληλοσπαρασσόμενα ανταγωνιστική, σε διαρκή αναμέτρηση, άπληστη, άδικη, απειλητική, ηγεμονική και όταν αυτή η πλευρά του γίνεται κυρίαρχη υπονομεύει την άλλη πλευρά που είναι η ειρήνη, η δημιουργική συνύπαρξη, η αλληλεγγύη, η διαρκής ευημερία για όλους.
